ARAF’TAYIM
Araf’tayým.
Hiç duymadýðýn ne söyleyebilirim sana burdan?
Nasýl anlatabilirim iki nokta arasýndaki yalnýzlýðý,
Varlýðýndan yokluðuna uzanan karanlýk dehlizleri,
Ve tuhaflýðýný gölgemle savaþýn
Ve suskunluðunu köþe baþlarýný tutan kadýnlarýn?
Nasýl anlatabilirim sana bütün bunlarý,
Ýncitmeden koynuma sokulan ýþýðýn karanlýðýný?
Prangalar sevdam oldu, hasretin isyaným.
Araf’tayým.
Hiç yaþamadýðýn ne gösterebilirim sana,
Durduðum baktýðým ve susadýðým bu yerden?
Sýrtýma vurulan esaret izlerini mi derin?
Göðsüme atýlan býçak darbelerini mi keskin?
Baldýran zehrini mi sensiz içimi yakan?
Yoksa ateþi, ölümü, çýðlýðý,
Daðlarý sulayan kanýmý mý pusatsýz?
Nasýl gösterebilirim sana bütün bunlarý
Ýncitmeden koynuma sokulan ýþýðýn karanlýðýný?
Prangalar sevdam oldu, hasretin isyaným.
Bilal DURAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.