DÖRT DUVAR

/kendi mezarýmýzý kazdýk ellerimizle
küreksiz sandalýmýzdan
karaya vurduðumuzda
ölüm, çiçekler açacak üstümüzde/



yokken yücelttiðin sevda
varlýðýnda yerlerde
görmediðin çiy yanýðý teni
ölüyor tenhanýn açlýðýndan

yamaçtan salývermediðin
yýldýz tozlarý da yeterdi
saklandýn kaçak gibi
esirgedin son sözü

bir o, bir de dört duvardýr
gidiþinin resmini kazýyan

acýsý susmuþ sevda
artýk kurutulmuþ bir yaprak
kitaplarýn birindeki yanýk gazelde

çýt çýkmýyor
eþi menendi yok sanýlan aþktan!...



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Sosyal Medyada Paylaşın: