Ne gündüzdü, geceydi
çaðýn yüz yýl dýþýnda , ilerisinde hem
konuþtum
duvarlarla kavga ettim
azarlandým
bebe gibi sallandým beþikte
gül büyüttüm durmadan
bülbülü kondurdum dala
titredi dal
rüzgarýn müziðinde ufalandý yol
da insanlar kýmýldamadý
yürüdüler
izlerinde kan , arkalarýnda taþlar
fýrlatarak yaraladýlar yüzlerini , yüzlerinde
yakýldý , boþaltýldý köyler ,istiflendi
insan geceydi , duvardý , uçurumlu
yol
teslim aldýlar yýkýntýyý. yakýldý gül
ler bahçesinde prenses . zindanda dövüldü
yaþam . bir parça ekmekti ve zeytin
gözlü yar ýratýldý , gündüzden
aradým , buldum çiçeðimi ., çimende nem
duydu , duvarlar duymadý , iþleri bozmaktý
kýzlýk zarýný yaþamýn , parmak ucunda direnen
dik durmaya önünde , yýkýntý duvarlarýn
20 1 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.