Ýlk sýzým Ýlk göz aðrým Sen geldiðinde muþtularla Haziran gülüþleri durdu gamzelerinde Elma çiçekleri kýskandý pembesini yanaklarýnýn Yedi iklim bahardýn hayatýma Yenik düþmeyesin diye Umudun gölgesini serptim yarýnlarýna…
Henüz yokluðunun ilk günü Rengi soldu melale vurdu kendini eylül Boðazýmda yutkunamadýðým kekremsi bir acý Hani iliklerine iþleyen yaðmur gibi Gözlerim göçerken derinine hüznün Adýn titriyor dudaklarýmda Aynada Ay’ý kýskandýran yüzün…
Sanma ki Acýmýyor yüreðimin anne yaný Anneler de susar bazen Gözyaþlarýný içine akýtýr ayrýlýðýn Sen üzülme diye can parem…
Züleyha Özbay Bilgiç 22 eylül 2011 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Züleyha Özbay Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.