Zevk geçene kadar ama aşk ölene kadar
Ýsminin tek harfi bile kalmasýn dilimin ucunda//onu da AL…
Ýsmini oluþturan harflerin,kekemesi olayým…Ey YÂR...
Sözün bittiði yerden baþlayalým aþk,a
Hadi önce sen anlat….
Anlatamýyorsun dimi,sadece bitti diyorsun…
Bitti..
Oysa ne çok sevmiþtin ben seni,ama
Gitmiþtin ve bitmiþtin….
Þimdi her gece hasta muamelesi görüyorum annemden
Gelip üzerimi örtmeleri yok mu
Oðlum ateþin var,anne..
Yok anne her gece ateþ mi olur diyorum, anlamýyor kadýn caðýz
Yüreðim yanýyor sadece…
Anne iþte bu ne yorgan yastýkla,nede hekimle geçecek bir ateþ deðil….
Kalbim yanar dað olmuþ alev alev yanýyor
Ruhumda yitik bir aþk’ýn iþkence sesleri, þehrin suskunluðunu bozuyor
Haram oldu hayat,uykularýmýn tutunacak bir yeri kalmadý
Hep kaçýp gittiler gözlerimden,vurgun yedim yüreðimden
Vurgun yedim ciðerimden,kan revan oldu gözlerim anne…
Kan aðladým gýrtlaðýma kadar KAN…
Yaðmur damlalarý yer yüzüne yaðarken,topraða düþen her damla
Aðlaya, aðlaya kuruttuðum gözlerimden utandý
Ayrýlýðýn adýný söyleyemeyen dilim dudaklarým kanadý
Yandým ulan yandým… eðildim büküldüm
Her yerimden parçalandým bu aþka….oysa emanet etmiþtim onu sana
Ýmla hatalarýyla dolu kalpte yazýlý aþk,oysa yazýyý bozan sevgili
Þimdi hangi kalpte bozgundasýn,bütün notalarý bozuk çalýyor
Ama yüreðimdeki aþk..býrak yorumsuz kalsýn….
Ýkinci el olmuþ sevdan þimdi kaçýncý el olacak söylesene
Bozuk para gibi herkesin cebine koydun senli düþlerimi
Þimdi,herkes de sen varsýn ‘’bende’’ yok olacaksýn…
Cepten cebe girecek bütün hayallerim…..
Týpký sevdaný yürekten yüreðe dolaþtýrdýðýn gibi….
Kirli sözleri temize çekilmiþ bir aþk’ýn vedasýdýr bu…
Ve ben sana son bir gayretle sesleniyorum
Aþkýmýn batan güneþini seyir ettiðim aþk tepesinden
Zevk geçene kadar,
Ama.. Aþk ölene kadar….eyvALLAH……
Serdar özyanýz 21-eylül-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.