Seni yürüdüm Ýstanbul , uzun merdivenlerini çýkarken
canlandý konaklar , birbirlerinin yüzüne deðdi insanlar
ne kadar yakýnmýþ dedim Avrupa bir köprü uzakta
Ýstiklal caddesi , vitrinler, kiliseler , resim sergileri
ne yakýnmýþ soluðu , bir vapur dumaný , bir yokuþ kadar
ayaðýmý uzatsam Kýz kulesi gözlerinden düþecek
su boynu altýn kolyesini serecek eteklerime
inecek yýldýzlar Çamlýca tepesinden, gelinler dinlenecek
elimi uzatsam , parmaðýma geçecek Boðaz köprüsü
insan ýþýltýlarý mý gemi parýltýlarý mý desem denizde kýpýrtýlar
tarih mi beni soluyor , o ayrý mesele , evler
gözlerimi alamýyorum eski el izlerinden, emekten
yaðan yaðmur mu Ýstanbul mu ýslanýyor gözlerimde
aðacýný arýyorum Nazým,ýn Gülhane parkýnda , ince uzun yollar
nerede oturup yazdýn sevdiðim , seni seviyorum sözlerini
nerede gülümsedin , yürüdün ince adýmlarýný
Ýstanbul kadar hassas ve yürekten güldün mü ?
sanatkarlar sokaðýndan az ilerde müzikler
söyledin mi adýmý üç kere derin derin
soludun mu Ýstanbul,u ya dolum dolum doldun mu ?
1 6 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.