ne zaman baþka bir þehre insem
elmayý büyütür zaman donuk yarada...
yalvaran parçalarýn daðýnýk dualarýnda adamlar
su yolu gibi uzar akþamlarýn derin ruhuna
bulutlarýn içine dolan çýðlýkta sesler
göðe asýlan yaðmur
anýlarýn kalýn gövdesinde ne tatlý uykudur
giz/ler...
durmadan yanar günah gölgelerinin ýþýðýnda
güne koþan çaðrýlarýn yüzlerinde insanlar
ne çok gürültü kopardýnýz
ne çok taþ biriktirdiniz
kalbimin ayazýna
güneþi görmez baharlarýn varlýðýna ektim topraðýnýzý
sevinçlerinizde aðrýyan saksýlar
sallanan bir ay
gözümün kýrýk camýnda
ne zaman baþka bir þehre insem
elmayý büyütür zaman donuk yarada
ki
cennetinizde bir ezgidir büyür ölüm