Bütün masallarýn ihanet koktuðu bu gurbet kentte
Parmaklarýmýn arasýnda dökülen emeklerime
Rüzgâra tutarak soðuttuðum alýn terime
Ýçimde ölenlere
Göçüp gidenlere raðmen
Özenip göçmen kuþlarýna
Kucaðýmda taþýdýðým yýldýzlarla
Koþtum soluk soluða
Asi yaným soludu nefesimi
Kýrdým özgürlüðe vurulan zincirleri
Ve yýktým korkunun duvarlarýný
Dokunup vicdan ve merhamete
Umuda koþtum
Vuslatsýz sevdalar sokaðýnda
Dolambaçlý yollar, çeliþkili kavþaklar geçtim
Ýklimsiz mevsimlere direndim
Doluya- kar’a- fýrtýnaya
Bin bir ümitle, siper ederek göðsümü
Yýlmadan- yýkýlmadan
Düþe kalka
Coþtum coþturdum umutlarý
Hayata tutunma pahasýna
Kurtulma pahasýna deli dalgalardan
Ve hiçbir hayal kýrýklýðýný hesaba katmadan
Çok sevdiðim, sevilmeyi ümit ettiðim
Ninnilerle büyüttüðüm düþler adýna
Hayatý sýra dýþý kýlan ne varsa
Seçenekler ve olanaklar bulmak adýna
Dayanýlmasý zor süreçlerde
Ölümle yaþam arasý met cezirlerde
Sana koþtum
Mühür gözlüm
Rüyalardan uyanma vaktidir
Dizginleyemiyorum þahlanan öfkemi
Kýpýrdasam binlerce kurþun dökülecek þakaklarýmdan
Havada boðun boðun gurur kokusu
Ýs tütüyor nefesim
Ey benim sessiz melodim
Ey ruhumun rehasý
Kurþun gibi aðýr geldi bu sevda
Aldým kýldan ince kýlýçtan keskin ödülümü
Vakit mutluluðu epeydir geçiyor
Geç kaldým muhlis yalnýzlýðýma
Peþ peþe gelen sinsi depremler
Yýkýp geçti barikatlarýmý
Alacaðýný aldý
Geriye hasret kokulu küller
Bir de sevdaya son bakýþ kaldý.
18 / 9 / 2011 / N_Erol