Acý aðulu dikenler gibi ruhunu daladýðýnda
öfken kýzýl bir küheylan gibi damarlarýnda koþturduðunda
keder yaþlý bir aðaç gibi üzerine devrildiðinde
duracaksýn…
Durup, gümüþ bir su misali akan sabahýn tazeliðine bakacaksýn
yüzyýllar öncesinden haberler taþýyan kargalarýn sesini dinleyecek,
çiçeklerini koklayýp derin bir soluk alacaksýn
Ölüm seni kuþattýðýnda
tam da o sýrada
Hayaller kuracak sevdiklerini düþüneceksin
ve seni sevenleri
özlediklerini getireceksin aklýna
ve seni özleyenleri…
Acýyý, öfkeyi, kederi ulu bir gölgeliðe yatýracaksýn bir zaman
inci avcýsý gibi ta derinlere dalýp
bütün istiridyeleri tek tek açarak bir sevinç arayacaksýn
hayallerini, hatýralarýný, sevdalarýný,
özlemlerini, þakalarýný bir bir yerleþtireceksin içine
hayat denilen mucizenin armaðanlarýný kucaklayacaksýn sýkýca…
Geçmiþine, sevinçlerine, hayallerine yaslanýp güç alacak
bir çiçek iliþtireceksin yakana
sevdiðin türküyü mýrýldanacak dudaklarýn
Ölüm seni kuþattýðýnda tam da o zaman
hayatý düþüneceksin...
A.Ýlayda Beydemir