gece ile sabah arasý
darmadaðýn bir mevsimdim zamansýzlýðýn tedirginliðinde,,
korkmadým..uzak vadilerde
koynumda sýr gibi esen rüzgarlarý giyindim
sonra
savruldum gövdemden
yerindelik duygusuyla kesildi nefesim
renksiz bir telaþ gibi içler giyinirken dýþlara
olmadým yýlgýnlýk haylazý
biliyordum kýrýktý evrenin öteleri
suskunluk avuçladým,
yurtsuz özlemler gibi
aðýrladým sevmelerin kalýþlarýný
ve yamalar yapan gökyüzünden
rüyalarýmý topladým
uyutuyorum þimdi
ruhumda savrulan sýrlý titreyiþleri
beyaz renkli yaðmurlar gibi
bir ömür beklerim seni
....