Yükselmek için; Hiç kimseden izin alman gerekmez! Yaratýlýþýmýzla verildi bu imkan bize Elbette önünü kesecekler de olacaktýr; Sen üstün kýlacaksýn aklýný, Aklý çarpýk ve bencil çalýþanlara.
Günün biride, Nasýl olsa doðal olarak duracak yükseliþin! Ýþte o zaman geriye sayým baþlayacak Hiç fark etmezsin bile; Gerisin – geriye Uçtuðun yere usulca konacaksýn; Eðer þansýn varsa, ilk uçuþun yasalsa.
Keþke bilebilseydik nereden geldiðimizi Biraz sezinler, bilirdik nereye gideceðimizi. Bilenler olur mu dersin? Hiç sanmam, geliþ yolunu bilmeyenler, Yanlýþ yollara yönelenler Gidiþ yolunu nereden bulacaklar.
Bütün mesele imkan varken Onu kullanmasýný, Ondan yararlanmasýný bileceksin! Hakça, kimseye zarar vermeden, Baþkalarýný araç olarak kullanmadan, Þeytanca düþünüp, zamane þeytanlarýndan Kural dýþý yardýmlar almadan yükseleceksin! Ve de seviyeyi düþürmeyeceksin.
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.