yolcu zaman
kýzýlýn eteklerine
öylesine hýrpalanmýþ yol alýyor
lehçesine vurgun saatler
kaygýlý öz dengelerin mevsimlerinde
geçmiþin teni
ve susuyor titremiþ soluðuyla
günü öperken damlalar
ardýndan nedensizce haykýrýyor ruhuma
sahipsiz boþluklar
etme
içimdeki kavgada darmadaðýn bir sessizlik yaþar
ayak izlerimle kucaklarken günü
ürkektir gördüðüm ýslak suretler
ah sevgili
dilsiz rüzgarlarla dolu
geçtiðim iklimler
öyle ki çýðlýk tadýnda deðiþken
zamandaki yaralar
sen de susma
çözümsüzlük fýrtýnalarýnda
bertaraf edilmiþ kýmýltýlar gibi
döneceðim
yol aldýkça mor saðanaklý sevdalar
bilirsin ki
özlemin her mevsim duru bir eylül doðurur
suyun sustuðu kýzýl sabahlara
......