Ben henüz doðmamýþtým, Annemi döverken babam. Oluþmamýþtý henüz elim ayaðým Ama duymaktaydým Annemin feryatlarýný. Akarken gözyaþlarý yanaðýndan Bende aðlýyordum ya onunla. Çýrpýnýyordum umutsuzca. Bu kaçýncý haykýrýþtý sayamadýðým, Sinerdim korkudan büzülürdüm. Tekmeler inerken ardý ardýna, Ben gittikçe küçülürdüm. Kimsecikler yanýnda yokken. Talihsizim diye Severdi karnýnda beni annem Nasýl bir adamdý ki babam, Ne istiyordu ki annemden, Karnýnda olduðumu bilirken, Nasýl vururdu ki ona, Beni kucaðýnda gezdirecek, Bu adamý olacaktý gerçekten. Saçýmý okþayacak,öpecek Bana yavrum diyecek, Bu adamý olacaktý babam. Daha doðmadan baþlamýþtý çilem, Hayýr hayýr ben doðmamalýydým. Tutmalýydým nefesimi , Kapatmalýydým gözlerimi Sonsuza kadar. Tattýrmamalýydým ona sevgimi. Düþmeyecektim onun kollarýna. Hoþça kal anne, düþlerinde sev beni, Sar sarmala kokla, ben gelemem yanýna Seni baþ baþa býrakýyorum acýlarýnla…
Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.