Ardımdan Ağlayacaksın
Unuturum sanma sakýn
Seni unutmayacaðým inan bana
Ne þiirimde ne sohbetimde
Adýný anmasam da
Aklýn hep bende kalacak, susacaksýn
Yaptýðýný kimseye anlatamayacaksýn
Kelimelerin kemirecek dilini
Ýçin içini yiyecek göreceksin
Hayal edeceksin beni
Hülyalarýn ben olacaðým
Piþmanlýklarýn seni hep aðlatacak
Göz yaþlarýný silen el olmayacak
Uzatacaksýn ellerini, boþ kalacak
Rüyâlarýnda sarýlmak isteyeceksin
Nafile tüm çabalarýn
Kollarýn açýkta kalacak
Yapmayacaktýn
Beni bekletip kaçmayacaktýn
Öksüz býrakmayacaktýn
Ahmak yerine koymayacaktýn
Af edebilecek miyim bilmiyorum
Belki biraz düþünmeliyim
Galiba af edemeyeceðim
Kendime saygýmdan biliyorum
Sende unutamayacaksýn beni
Aðlayacaksýn, sýzlayacaksýn
Bin kere piþman olacaksýn
“Son piþmanlýk fayda vermez”
Sende biliyorsun
Dönmek isteyeceksin
Gururun müsaade etmeyecek
Bir ömür, sorular beyninde gezeceksin
Ettiðini çekeceksin
Zaman geçecek acýsýyla, tatlýsýyla
Hiç beklemediðim anda
Merhaba diyeceksin fakat
Ecel senden önce gelecek
Ve bu kez
Ardýmdan aðlayacaksýn.
Süleyman KARACABEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Karacabey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.