Varlık-Yokluk

Dost dilinden anlamayan nâdânlar
Âþkýn ummanýna dalmaz efendim!
Âlile düþküne arka duranlar
Mert yiðidi dâra salmaz efendim!

Sýtk ile gönülden inanmýþ O’na
Sinsice sui-kast ettiler câna
Kahpelik kâr etmez Þah-ý Merdân’a
Baþýný secdeden almaz efendim!

Kadeh-i sermestte bâden nûþ ise
Ehl-i nâdân ile gönlün hoþ ise
Eðer ilim daðarcýðýn boþ ise
Kuru lâkýrdýyla dolmaz efendim!

Ýnsan sevdiðine leke kondurmaz
Âþýk mâþûkundan yüzün döndürmez
Tipi tesir etmez, karlar dondurmaz
Sevginin gülleri solmaz efendim!

Malým mülküm yoktur diye aðlama
Varým çoktur diye coþup çaðlama
Boþa kazýk çakýp ipin baðlama
Bu dünya sana da kalmaz efendim!


Cahit Kýlýç
Ýstanbul, 5 Eylül 2011


Sosyal Medyada Paylaşın: