hasretin uzaklara sürdüðünde
nefesimde tenin kokardý
rüzgarlara minnet etmezdim
kirpiklerimde buðulanan sesini
bir dalganýn kýyýyý öpen köpüklerinde duyardým
haykýrýþlarýn kumsalda aðlardý
ýslak ýslak tutardým
bir aþk takýlmýþ gölgeme
elinde elmas kakmalý hançer
hadi sevme
ölmek bu kadar kolay olmasa
karþý koyardým
masal anlatan bir kitabýn satýrlarýndayýz
bir çocuk okuyup çöpe atacak
yerlerde sürüklenirken yüreðin
ben vebalin olacaðým
hayat
ölmeyi getirir avuçlarýmýza
biz yaþamak için aðlarýz
sevdalar acýlarýyla güzeldir
bilirsin…
Karakalem çalýþmasý bana aittir