Kuruluyor saatler ömrün kalabalýðýna
Penceremde kýrýk dökük begonyalar dururken
Sessiz düþler sokaðýndan geçiyor, ölüm
Kalbin kuytularýnda kendini s/aklýyor kopyam
Bana benzeyen, senden ayrý düþmeyen
Çeþitkenar sonsuzluðumla yaralanýyor ihtiraslarým
Kulaðýma çalýnýyor bir radyo türküsü sonra
Ömrün bitimine az kala,
Canlanýyor kalýtsallýðým
Genetik bir uçurum kenarýnda þimdi yokluðun
Alacalýðýna boyalý bir duvarda, menekþe kokulu teþbihler
Beni anlattýðýn cümlelerde benziyorlar sana
Sade bir neþe, þimdi yanýmda beklerken
Ýsmini s/ayýkladýðým karanlýklarda
Duruyor kasvetin,
Her yanýn sis
Her yanýn is
Bakýyorum sonra kýrýk pencereye
Camlardan sarkan yalnýzlýk aksaný...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.