BÖYLE BİR BAYRAM SABAHI ANNE

Merhaba demek isterdim sana anne,
Elini öpmek, kokunu içimde hissetmek isterdim,
Ama aramýzda bir avuç toprak, birde kader var,
Gelemem, gelemem anne.

Yerimden kalkýp ta, o, mis kokulu ellerini öpemem belki,
Uzun, up uzun bir yol, gitmekle bitmiyor,
Dolan gözlerinin yaþýný silmeye gücüm yok, yetmiyor anne.

Sen bilmesende, ben her gece yanýndayým,
Evin koridorlarýnda önce bir gezinir,
Sonra odamýn kapýsýna yönelip, kendimi seyre dalarým anne.

Týpký çocukluðumdaki gibi,
Yalnýzlýktan, karanlýktan çok korkuyorum anne,
Senin gölgen bana siperdi, varlýðýnsa ödül.

Biliyorum zamansýz gidiþim seni çok üzdü,
Sana çok acýlar çektirdim, ama kader be anne,
Son durak, seni benden, beni senden erken ayýrdý,
Aramýza sonsuz bir yol, bitmek bilmeyen bir hasret býraktý.

Zaman, gergef olup hasreti körüklese de kor misali,
Dokunamasanda bana, ruhum hiç yanýndan ayrýlmadý ki,
Bu bayramda elini öpmeye geldim, sen bilmesende anne.

O yýkýlmaz sandýðým duvar, o koca çýnar,
Babam, saçlarý aklanmýþ, yüzü kýrýþmýþ,
Zaman, benden deðil, sizden çok þey alýp götürmüþ anne.

Bu bayramda yanýndayým,
Sen bilmesende hep senle varým,
Attýðýn her adýmda, aldýðýn her nefeste biliyorum,
Beni, hep beni anýyorsun anne.

Belki bugün deðil ama,
Cennetin kapýsýnda seni bekliyor olacaðým,
Yine böyle bir bayram sabahý anne.


ZÜLKÜF KILIÞÇI





Sosyal Medyada Paylaşın: