Bazen çaresiz kaldýðýmý hissediyorum Ruhumun en ücra köþelerinde Hayat denen bu yükü taþýyamamaktan korkuyorum Yaþ kemale erdi Çocuksu duygularýn bitip Gençlik hevesinin son bulduðunu Anlamlý ve düzeyli duygularýn içine girdiðimin farkýndayým Baþýný ellerinin arasýna alan üç beþinin arasýnda olmaktan korkuyorum Ya bu hayat denenj yükün altýnda ezilirsem diye Yolum uzun yüküm aðýr Bu yükü taþýyamamaktan korkuyorum
Ne eski tadým nede eski hevesim var yaþamaktan yana Baktýðým aynada gördüðüm o ben deðilmiþim gibi Saçýmda aklar birer ikiþer artarken Yüzümdeki kýrýþýklar kendini ele verirken Avuç içi ayasý gibi Ömür çizgiside bilmem son mu buluyor Ne bu bacaklar bu yükü taþýyabiliyor Nede bu beden bu yükü taþýyabiliyor Çaresizliðe düþtüðüm anlarda yanlýz kaldýðýmý anlýyorum Koskoca deryada bir su damlasý olduðumu anlýyorum O yüzdendirki Yolum uzun yüküm aðýr Bu yükü taþýyamamaktan korkuyorum
ZÜLKÜF KILIÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızkaranlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.