GARİP BİR ANADOLU ÇOCUĞUYUM
Yalan konuþmamýþ dilim,
Haram görmemiþ gözlerim,
Günaha ve hileye karýþmamýþ kalbimle,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
Küçük bir çocuk gibi kanarým her gülen yüze,
Her uzanan eli dost sanar, tutunurum kendimce,
Her gülen yüze sýðýnýrým liman niyetine,
Doðrudan þaþmam, yanlýþ adreste yer almam,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
Yalaným yok, kimseye kinimde olmaz,
Ben anamdan, babamdan böyle görmüþüm,
Büyük denilince kutsaldýr, saygýda kusur etmem,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
Anlamam süslü laflardan,
Kimseye hakir bakmam,
Tek servetim dürüstlüðümdür ve de iman,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
Kimseye bakmam yukardan,
Neticede onlarda benim gibi bir insan,
Kandýðým sahte yüzlerden hep zarar görmüþüm,
Saf deselerde gülüp geçmiþim,
Kalbi temiz, yüreði saf, kin gütmemiþim bunu diyenlere,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
Ellerim nasýrlý, ayaklarým çarýklý,
Bir eski elbisedir servetim,
Yüreðim bir kuþ gibi özgür ve de yaralý,
Ben garip bir Anadolu çocuðuyum.
ZÜLKÜF KILIÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.