Unutmak
fýrtýnalar arasýnda bir gün oraya ulaþmanýn
düþünü kurduðumuz o acýklý sýðýnak…
Hayatýmýza girenleri
ya da girmek için ruhumuzun kapýlarýný zorlayanlarý
silmek aklýmýzdan
- Onlar yokmuþ gibi davranýp
onlar yokmuþ gibi yaþamak -
Derin bir boþluk kalacaðýný bilerek içimizde
yaþayan parçamýzla birlikte çýkarýp atmak içimizden geçmiþi…
Unutuyoruz
her unutuþta en hatýrlanacaklarý unutmak
derin sürgün yaralarý açýyor içimizde
Ýki ucunu birden yýkýyoruz köprülerin
nereye gider o köprüler
kendi eskimiþliðimizden baþka
-Unutmak için harcýyoruz
hatýrlamak için harcadýðýmýz zamandan fazla-
Ve
bir þehirde unuttuklarýmýzý her þehirde hatýrlýyoruz
unutmakla hatýrlamanýn med cezirlerinde
silindiðini sandýðýmýz bir ada birden çýkýveriyor ortaya
çünkü hayat; yekpare bir kýta deðil
adacýklardan oluþmuþ dantelli bir harita…