Her bayramda hayalin, gelip sordu: ´´Bu ne hâl? ´´
Dedim: Ömür nehrinde, sensiz yýllar yutuldu.
Alev almýþ yanýyor kalbimdeki Taç Mahal.
Sana ettiðim yemin... Sanma ki unutuldu.
Ruhumun gündüzünde kaç kez Güneþ tutuldu...?
Gönlümdeki sarayda sýrça köþkün yapýsý,
Sana kucak açýyor baþkasýna kapalý.
Senden baþka herkese kilitlidir kapýsý.
Yakut tahtý boþ durdu köþkü yaptým yapalý;
Bu can sana saklandý sen meçhule sapalý.
Hasretle geçen günler, asýrlara bedeldi.
Ben bir haber beklerken, ayrý düþtüðüm eþten,
Müjde yerine Gül´üm son bir mektubun geldi,
Kor döküldü kalbime, her zerresi Güneþ´ten.
O nasýl bir mektup ki, her satýrý ateþten?...
Kaderin avucunda çözülmez kördüðümü,
Belki açýlýr diye zamana býrakmýþsýn.
Kaç bayram geldi geçti, kim görmüþ güldüðümü?
Kayan bir yýldýz gibi sen ufkumdan akmýþsýn.
Gönderdiðin mektubun, bir ucunu yakmýþsýn!
Çözülmedi gizemi, anlamý nedir bunun?
Ya deli ya ölüydüm, anlasaydým ben eðer;
Zaten benim her gecem: Sanki Kuzey Kutbunun,
Gündüz bile donduran ayazýna eþdeðer.
Sevda ateþi beni içten ýsýtmýþ meðer.
Her bayram sabahýnda istisnasýz biçimde,
Belki de gelir diye yüreðim umutlanýr.
Umudun meþalesi sönüyorken içimde;
Hüzün deryaya döner gözlerim bulutlanýr,
Ben resmini öperek bayramýmýz kutlanýr!
Senin bir tek cümlenden, gökten yýldýz sökülür.
Bilirsin baðrýn bana: Çöldeki vaha, gelir.
Kalbime sýðmaz seda, dudaðýmdan dökülür:
Bu gece de gelmedi, belki sabaha gelir...
Hüzünlü bayramlara bir sayfa daha gelir.
Hasretten bir kýzýl kor, canevime yerleþir;
Ayyuk´a seda taþýr, bir feryat dudaðýmdan!
Elemin dünyasýnda, yer ile gök birleþir!
Vazgeçmezken ben asla, yeminli adaðýmdan;
´´-Çökmüþ! ´´ haberi gelir bana umut daðýmdan.
Kendi kendime derim: Dinle ey bahtý karam,
Bu köprünün altýndan bilsen çok sular akmýþ.
Bekleme hiç boþuna yine O´nsuz bu bayram.
Sen zindana mahkûmken, O baþýna taç takmýþ.
Hüznün saltanat devri vuslat bize yasakmýþ!
Umudun daðlarýna gene bir tipi yaðar,
Doruklarý baþ eðmez yýkýlmýyor bu kaný.
Gözlerim elem yüklü buluttan damla saðar!
Buzul kaplý zirveden lâv püskürtür volkaný.
Kim görür, kim duyar ki: Gözyaþý sýr akaný?
Hüzünlü bayramlarda gizli aðýt yakaný!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.