Nâr-ı Yoldaşım

Þiirlerimin Anne yüreðine...


. . .

Kýrýlmýþ dallarýmda hüzün tomurcuklarý açarken
ýssýz akþamlarýn tütün kokusundan sesleniyorum sana
þair deðilim/þiir yazamam bilirsin
ahvalimi
kýrgýn suskularýmdan anla...

I
sarý bahar öncesi
mavi çiçeklerin solduðu akþamlarda
dileklerinden kýrýlýrken aðaçlar
avare aklým yine
gizlenen umudu ararken kuytularda
hayatý boþveren haylazlýðýn ýslýðý dudaklarýmda
bir güzün koynunda üþüyen çocuklar
bir ney sesinde sen Kalimera


kaç sönen yýldýzýma ýþýk
kaç güneþsiz sabahýma "günaydýn" oldu yüreðin bilsen
nefes tüketirken için için
ömrümden
sözlerinde umut, gözlerinde mutluluk
hediye ediyordun
düþlerime
tutarken metal kokan ellerimden sen


II

"toprak, sevdiklerimizi aldýðý için mi böyle güzel kokar "
ya papatyalar
sardunyalar
katledenlerin kalbindedir katledilen umutlarýn mezarý
sence
kuruyan umut yeþerir mi Kalimera


nasýl bir zamanda gelmiþiz bak dünyaya
nasýl bir zamanda açtýk gözlerimizi
aydýnlýk yerine karanlýða


"kefen ile kundak arasý" demiþti Murathan Mungan
hayata ömür denildikçe
sözünse kefeni hep griydi kurmaca kýsmetler gölgesinde
geçerken korkuyla aþkýn içinden
ekmek yerine kurþun yedik biz kara duvar diplerinde


yapraklarý yok satan takvimler dolu artýk cihan
insanlýðý esir alan
kayan yýldýzlarla dolu içimiz
önümüz ardýmýz talan


aþ yerine taþ kaynatan analarýn ocak kurduðu
küçük çocuklarýn büyük kurþunlarla vurulduðu
duvarlar yýkýlýyor þimdi üstümüze
yüzecek deniz kalmadý
içecek su


III


bütün mumlarý yak þimdi Kalimera
bütün ebabilleri sustur
ardýndan þarkýlar coþsun
bir eline umut çiçekleri
diðerine mutsuzluk dikenleri batarken
yüreðimdeki çocuðun...

ýslak gözlerim, alabora gemilerim
üþüyor bir de tenim
huzur yoksunu barýnaðýmda
lâl bakýyor hüsran kavruðu gelinciklerim


bak
yalnýzlýk öpüyor alnýmdan, hüzünler baðrýmdan
soðuk düðümler geçidi boðazýmda
aklýmda þiir
korkular akýyor parmak uçlarýmdan



ah nurefþâným
ahh nâr-ý yoldaþým


geleceðe dizlerim yara
kulaklarým geçmiþe saðýr
mavi arýyor ellerim zahirî karanlýklarda
gözlerim âmâ...


n’olur
ansýzýn tuttuðun ellerimi sakýn ansýzýn býrakma...

bir adým ötem sensizlik
bir adým berim hiçlik
anlamýyorlar iþte anlamýyorlar Kalimera...

. . .



Eylül öncesi Kalimera’m ile hasb-i hâl *






Sosyal Medyada Paylaşın:

Nar-ı Çiçek Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Nâr-ı Hasret Mühürlü Masal.. Bir Zarif Keder Eylül dokundu Yalnızlığıma Nâr-ı Hâr Kırmızı Yalnızlık Terk-i Diyar Yâr'sızım Bir duble düş... Sabrın Kadın Rengi