...
Gözlerin bende kalsýn.
...
Poyrazlarýn hýrçýn nefeslerinde savrulan yapraklar gibi,
Uçuþup dursun isterse kâinat.
Hazana uyan naçiz nebat gibi solsun,
Depremlerle dalgalarla savrulsun yüreðimdeki tüm duvarlar,
Her birinin altýnda ruhumu sýrlar âlemine taþýyan ecel-
Pençelerini saplasýn aþkýnla bitap yüreðime,
Göklerden keder yaðsýn yine her mevsim,
Rüyalarda býraktýðým o gerçek saadet ebediyete dek gömülü kalsýn olduðu yerde.
Ýsterse her anýmda kýyametin zebanilerine teslim olsun makûs bedenim.
Ama bebeðim, tek gözlerin yine bende kalsýn.
Bakýþlarýnda parýldayan eþsiz seher yýldýzýnýz nurunu bir tek ben seyredeyim son nefesime dek.
Nurunu arayan bir aþýðýn yegâne ve nihai arzusudur bu.
Ömrünü sevdana adamýþ bir aþk mahkûmunun daraðacýnda yankýlanan son arzusu.
Ölümüme yürürken bile yüzümde tebessümü coþturacak,
Azrail’in gölgesinde en bahtiyar adam olarak,
Meçhulün soðuk kaldýrýmlarýnda taþýnýrken,
Ýçinde bir yýldýzýn ýþýldayan nuruyla kadim dünyanýn tüm þeytanlarýna gülüp geçecek,
Sahip olduðum sevdayla evrenin en zengin adamý olarak ayrýlacaðým bu yalanlarla dolu,
Ýçinde tek bir gerçeði;
Sana olan aþkýmý barýndýran bu dünyadan.
...
Tek bebeðim,
Tek gözlerin yine bende kalsýn,
Kýyametin küçüðünde de büyüðünde de.
...
Mahþerin kavuran güneþinde parlayan diðer yýldýzsýn sen.
Kutbun baðrýndan düþen nur,
Seher yýldýzýnýn son yolculuðu,
Kâinata bahþedilmiþ en nadide, en mümtaz armaðansýn.
Tek dileðim, vasiyetimdir, unutma!
Gözlerin yine bende kalsýn.
...
Z.Terzioðlu/25AÐUSTOS2011
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.