sen gittin gideli benden, boylu boyunca yýkýlmýþ çýnar gibiyim karýncalar gezinmez, yaprak bile titremez üzerimde…
.......
aþk… sevmiþtik, yalýn duru her seher iç içe geçen ruhumuza güneþ damlar uzak diyarlardan birbirimize dokunamayan ellerimiz birleþirdi ah! sevdalýydýk gökyüzündeki kumrular gibi…
her aþk kendinin katiliydi ve bir gün öldürürdü zamansa üstümüze küllerini serpen acýmasýz acuze ah! direnmeliydik aslýnda… gözü kara cengâverler gibi kuþanmalýydýk sevdayý üzerimize olmadý ezip geçti günler, ezip geçti aylar…
gitme! suna boylum býrakýp gitme… görmez misin kan çanaðý ellerim iki damla gözyaþým da kalmadý kuruyan bir ýrmaðým, içimde ölü sazanlar…
.....
hatýrla… ne çok severdin, severdik birbirimizi yüreðimi yüreðine gömmüþtüm þimdiyse emanetçi gibi býraktým sana kim bilir tozlu raflarýnýn arasýnda inleyen sesini duyarsýn belki
tükeniþ… ölüm yakýn biraz daha görmeyen gözlerime ýþýk olmak için son þiirlerim bunlar, sen bilmiyorsun bir yabancý gibi öylesine gelir okursun gizlendiðim duvar diplerine bakmazsýn ben arkandan kuþlar gibi çýrpýnýrken senin için sýzlayan damarlarýmdan öylesine akýp geçersin
ölüm… beni sonsuz acýlara gömen Tanrým yasakla bana tuba aðaçlý cennetlerini diz çöken sabrýmýn, önünde büyürken bu sonsuz ayrýlýk melekler kelepçelisin bileklerimi cehennemin duvarlarýna ve kaybeden aþk bir kez daha aðlasýn gözlerimin ölüm boþluðunda…
ölümdamlacýklarýndan 25/08/2011 firuzem
Sosyal Medyada Paylaşın:
firuzem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.