Seviş Meydanı Yarası

Çifte ölümü kutladým dudaklarýnda.
Siyahý çok sevdiðimden olsa,kirpiklerin,
çizdi beyazýtýlmýþ yanaklarýmý.
Öptüm
Yasý tutulmuþ,
Neþesi saðýlmýþ gözlerinden akýttýklarýný.

Ben saðdým.
Saçlarýndaki kullardan,
Bir acý,bir tatlý akýttým.


Dibini görebileceðin kadar
Yukarýlardan saldým kendimi aþaðýlara.
Yükseklik korkum nüksetmesin diye
(Aþaðýlýk kompleksi vardý benim aþkýmýn.)
Yerlere indirdim hayallerimi.

Bakire bir günah var benim tenimde.
Henüz iþlenmemiþ,ham,duruyor öylece.
Günahkar bir sofunun küfürlü ayeti gibi
Cehennemde donuyor kalp sýzýntýlarým.

Dudaklarýndan bir bal emiyorum.
(En çok Van Gogh’a borçluyum.)
Hüzün rengi hýrsýzý bir þizofrenik aþk vak’asýna kýzýp
Kesiyorum sözlerini,
Duymuyorum,çalarken en sevdiðin rengi.

Karnýmda epeydir karýncalanan
Bir suskunluk vardý.
Doðurduðumda 3 aylýk prematüre acýyý
Mora yakýn bir renk aldý dudaklarýndan akan bal sarýsý.

Çifte ölümü kutladým dudaklarýnda.
Yeþili çok sevdiðinden olsa,gözlerim,
Aktý dün gece yarýsý avuçlarýna.
Eðilip bir beyaz kadýn kirli sulara,
Aþýk oldu kendi yansýmasýna.

Esmer bir gökyüzü düþlemiþtim ben.
Kimseler görmesin diye öptüðümü.
"Savaþ meydaný" vardý.
Seviþ meydanýnda yara aldým ben,
Öperken göz kapaklarýný,
Ýndirilmiþ kepenkler gibi,
Korumaya çalýþýrken bebeðini,
Sýrtýmdan yara satýn aldým ,
Düþlerimi satýp.

Beni saç diplerine göm.
Kýrýlmadan önce büyümek istiyorum.
Kokunu yitirdi avuç içlerim.
Ellerimi ter kokuna göm.

Hiç durmadan sýzlanýr gözlerim.
Su olsam içmeyeceksin beni.
Hava olsam sýzamam içinden içeri.
Kara oldum.
Aðladým ,kapkara oldum.
Basmadýn bana.
Ýþte bu kadar düþmansýn adýma.

Bu gece aradým boynundaki yarayý.
Bir o kadar yakýnýmda,
,Ki bunun adý düþlemek,
Uzaðýmda olan cezayý
Çektim çektim bitmedi özlemek.
Sinem Sal

Sosyal Medyada Paylaşın: