bir gök geçer dalgýn, uykulu
gözünün ortalýðý nasýl da kalabalýk
kýrkikindiler habersiz ve aceleci
aðaçlar rüzgârý gammazlama yarýþýnda
aðzýn yarý açýk suçhane!
bedestende özüm kalýr ipeðe küser aþk
yankým sesimin uzak þehri
üç kez nefes aldýk öksürüp utanmaya
kuþlar nöbete kesti uyandýk
ayýl be dedi þiirle seviþ ömrüm
bir sarhoþun aðzýnda þiir çantasý
kitap kapaðý gibi süslü gönlümüz
takvim yapraklarýyýz dünün
günahlarýmýz kulak arkasý
gül ölürken de koku saçtý evrenine
burnumuz unutkanlýklar kumpanyasý
her hatýra beklentisiyle gelir
akýl gecesi uzun bir þantiye
böyle anlarda belirir kirpik yaralarý
ne þehirler düþer gölgesine
alnýn suçsuz kabulhane…
Eliz Edebiyat/ Aðustos 2011/Sayý 32
Nevzat KONÞER