Trenleri yaðmurla gelen kasabanýn
kuru gölgeli evlerinde düþürdüm elimi
aksak bir frenin saatinde
düþünceler mezarlýðýný okurken bun ve mut
arasýnda tanýsý konulmuþ bir ölünün maun reçetesi
yazgýyý dinlemek için tok alýn derlerdi
sabahý öðleyi ve akþamý
sus ile bastýrýp yaranýzý
bir oðlun alkollü sancýsýna
doðaya üç kez düþerdi burada çýð
dimaða otuz üç kez
kaç ekinoksu kutlardýk merdivenlerin
yaþlanma seansýnda
sigaranýn dudaklarý içtiði istasyonda
bakýþ açýlarýný istiflerdi nikotin
ufka uðramýþ yolcularýyla dumana katarak pozu
bir arap kýsraða binmiþ gibi uçuyordu demir
kataristan’dan sarkýyordu kadýnlarýn
bileziðe kesen ince dilekleri
birkaç sümüklü çocuk, üç beþ ergen fotoðrafý
zamaný tartaklayan bir oyun fýtýðýndan muzdarip
olduklarý söylenebilir ki ciddiyet iðreti durur bir çocukta
gerdanlýk takmýþ bir yosmaya flaþ patlatýrdý banknot
vesikalýktan anlayan adamlarýn deklanþöründe
ama tren fark etmezdi bunu: o kendine yolcu
altýmda habersiz bir idrak kaçýrmasýyken
paçalarýmdan akan kasabanýn bulutlarý
yaðmurla beklenirdi o fotokopi
akordu yapýlmamýþ teselliler resmi
‘küçük alýþkanlýklar nergisi’nde
bir çocuktu h/ergülen
kasketini çoktan atmýþ aðaçlarýn oflanmasý
operasyonuydu Kasým’ýn
rüzgâr en çok Kasým’da severdi çünkü neþter tutmayý
aðýr ve saðýr narkozlarýnda hayatýn
origamisidir hüzün: aðýt katlamanýn ustasý
sirenleri ýslak kâðýtlara çizilen kasaba
daha ne kadar bekleyebilir daðlarýn
modasý geçmiþ bir Ýstanbul getirmesini ?