Düþ
Yýkanabilir bir þey mi?
Hayali sabah akþam tok karnýna
Birer yudum içsem
Hayal kýrýklýklarým terkederler mi beni?
Beni büyütmeyi görev edinenlerin
Gözümde küçülüþlerine þahit oldukca
Büyür müyüm hayatýn nezdinde?
Söylediði yaþadýðýna uymayanlarýn
Maskelerini yýrtabilir miyim
Makas olmadan,
Ellerimle?
Kalp
Parçalandýkça yapýþtýrýlabilir parçalardan mý oluþuyor?
Yoksa sevenin affetme gerçeði,
Sevmeyene, hakký olmayan özgürlükler mi tanýyor?
Bu kara bulutlarý silebilir miyim
Süngerle?
Güneþ tam da ardýnda,
Umudun baþ ucunda bekliyor.
Ay güneþe sarýlana kadar
Seviþsin yalanlarýn tenimle
Sonra;
Git...
Beni basbaþa birak
Ýçi boþ bahanelerinle...
Tabu,
Yýkýlabilir bir þey mi?
Asla dediklerim neden hayat sahnemde?
Dur,
Koþma öyle
Çamurun üzerime sýçrýyor...
Ve ruhun lekesini
Hiç bir otomatik makine çýkartmýyor..
Yalan,
Yenilir yutulur bir þey mi?
Doðru bildiðin yollardan
Ardý ardýna þaþýrtýyor
Sus,
Nafile nefesin
Kaderimin hiç bir yolu sana çýkmýyor...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.