Gözden uzak, gönle tuzak hayat !
Maske var seninle aramda.
Gerçeklerin camlarý buharlý
Hangi fotoðrafa baksam,
Kýmýldýyor hala dondu zannedilen yüzler
Kamikaze yaþamlar, flu belgeler...
Titriyor gün ýþýklarý rüzgardan,
Kelebekler kozalarýnda sabýrsýz.
Eritiyor yelkovan rakamlarýný
Takvim yapraklarýnýn üzerine
Gün geçip gidiyor sanýyoruz bizde...
Neþtersiz ameliyatlarda kesiliyor gözyaþlarý
Ýçerisinden yýllarýn tozunu yutmuþ
Yalnýzlýk dökülüyor
Hýçkýrýklar duyuluyor sessiz enstrüman tellerinde
Bir kadeh daha boþalýyor kör ceninin içine...
Toprak ürküyor solucanlarýndan
Çatý katýnda hapþýrýyor unutulmuþ defterdeki kelimeler
Güneþ ne zaman yorulsa yüzüne ayý maskeliyor
Kalbini karartýyor
Biz gece oldu zannediyoruz hayal kentlerinde...
Dokunmadan seviþiyor yalanlar gerçekle
Bulutlar yer beðeniyor gökyüzünde
Yaðmur yaðmur düþüyor hayat
Güneþini kaybetmiþ bulutlarýn gözlerinden
Þimþekler geçiyor öfkelerinin üzerinden
Iþýklý varlýklar sobeliyor sevaplarý
Sustuðun anlarda çoðalýyor kelimeler
Herkesin tepesinde görünmez konuþma balonlarý
Mimiksiz, mat çehrelerde solgun ifadeler...
Ben sana öykünüyorum,
Üç harfli eziyet adýný yazdýrýyor
Beyaz kaðýtlarýn lekeli karanlýðýna....
Ben seni seviyorum
Ýnanmýyorsun!
Takýlmýyorsun deðiþken kalp yalanlarýna...
Ben sana söylüyorum
Duymuyorsun!
Koþar adým uzaklaþýrken
Hayat garýnýn biletsiz yolculuðuna...
Elif SEZGÝN
Fon Müziði : Ýnce Saz / Sekiz On Beþ Treni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.