sen þimdi kendinden uzak geçmiþ birini
yaþamaktasýn
genç iç çekiþleri taþ keþkül yapýp fýrlatmýþsýn
çay dibine
kumlar kurbaðalar yosunlar ve çaya salýnan
kanalizasyon ayaklarý
onunla yoldaþ
kimi burnunu temizliyor suda
bebeðinin bezlerini yýkýyor
kimi aracýný sürmüþ suyun içini
benzin kokusuna alýþýk
ellerinin karasýný aðartýr gibi
su serpiyor durmadan ekmek teknesine
camlar göz suyla darmadaðýn
deðiyor ayaklarý
hiç devinmeden her gün ayný
altlarýnda küçük taþlarýn girintileri
senin geçmiþin bu günün ;burnunu týkayarak
geçtiðin köprü altý
kanmaný engellyor pis koku
bu gün mü daha düz çay bendi
izler
aðaran dökülen saçlarýn dibin de düþünceli
eski uçlarý göðe haber ulayan
ellerini arýyor
sen þimdi yün döþeðine yapýþýk
kendinden uzak geçmiþ birini yaþamaktasýn
tükürüp geçmiþtin ya bir zamanlar
silahý alacaðýn gelmiþti eline
haksýzlýða uðrayýnca sapmadan gittiðin yol
yatar çýkarým demiþtin hapislerde
bir yýlanda benim çýnar belime dolansýn
üstümde leylekler yuva kursun
düzgün çýktýðýný göreyim dumanlarýn
bacalardan
benim çocuðumun bacaklarý eðri olmasýn
masamda her zaman okunacak bir kitap olsun
2
kitabýmýn renginde avcunda okþadýðýn
gül
topraða karýþtý toz
seni nerede bulurum sevgilim
zehirli gaz havaya sýzan
bahçe duvarýnda taþ görevini sürdürüyor
insanlar ölüyor
her gün sela veriliyor camii minaresinden
tabutlar omuzlarda
düþe kalka ,umudu bulmak istiyor herkes
geçmiþ ,geçmiþ
sen þimdi daha güçlü olmalýsýn aðaçlardan
her yýl yenilenen
yaþýyoruz!
bir baþkasý taþýyor yüreðimizi
sigara dumanýný içerek oturuyorlar kahvehanelerde
çocuk azarlamak okþamak
ev iþleri ve gün yapmakla geçiyor
kadýnlarýn günleri
baþlarý eðri paranýn kirli yüzünden
dikleþtimeye çalýþýyorlar
bir papatya kaç gün dik tutarsa baþýný
günlerr kirli yün gibi suda dövülecek
çocuklar hep çiçektir diyecekler
doðuþtan büyük çocuklarý
vura vura tepesine ,küçültecekler
7 7 1987
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.