zifiri saatte
zaman avuçlanan kuraklýk
sözleþmeye benziyor
bir damla kýpýrtýsý sahipsizliðim
karanlýk boyalý çýplak
suçlar gibi ruhun söz geçiremediði saatleri
nefes almak
ak katlarda sürüklenen bulut yelkovanlarý
ýskasýz bir uðrak
sarýmtýrak
dokunmak ister gökyüzünün iklim kantaþýna
seslenmek zor
suskuyu perçinliyor
çoðalmanýn kaçýnýlmaz hasreti
yaðmur özlemleri gibi
fýrtýnayý beklerken
heba ettiðimiz bir sestir gülüm
çýðlýðý haklý olanýn
tutulmaz kelepçede mevsimleri
yalnýzlýk biçimiydi aþk,
sana zifiri karanlýðýn içimde büyüyen
yaðmur gözlerini býrakýyorum
.....