Gökyüzüne merdiven, dayýyorum her gece Toplayýp yýldýzlarý, koyuyorum düþüne Türkü yazýp adýna, söylerim hece hece Yedi kýta dolaþtým, rastlamadým eþine
Þimdi kendi kendimle, hasbýhal içindeyim Gelemez ki sevdiðin, beklemesen diyorum Nihavent makamýndan, þarký çalan bir ney’im Martýlarý aðlatýr, dilden dökülen yorum
Duygularým mý karanlýk, yoksa ben mi karayým? Gece gibi gözlerde, ýþýk göremiyorum Olmadýðýn dünyada, söyle nasýl durayým Gönlümdeki gülleri, sana deremiyorum
Geziyorum günlerdir, bilinmeyen yerlerde Kapalý tüm çýkýþlar, sonsuzluða giderim Korda kaldý sevdalar, aþk yanýyor ser’lerde Uçurumun dibinde, biçareyim hederim
“Neden bitti bu sevda” diye sorma diyorsun Olamaz ki cevabý, nasýl soru sorarým “Mecburidir ayrýlýk, kalbi yorma” diyorsun Nefes alman yaþamdýr, onu nasýl yorarým
Özgür deðil sevdalar, parmaklýktýr dört yaný Pas tutan yüreklerde, çürümez ki demirler Aþka koþan bedenin, ölüm olur hep sonu Sevda içen dudaða, verilir mi emirler?