Duvarlarla örülmüþ, sana açýlan yollar Yýkýp da engelleri, al yanýna yar beni Kuruyor birer birer, tutunduðum tüm dallar Yeþert yine bahçende, demet demet der beni
Kaybolmuþum cihanda, yelde esen toz gibi Sular örtmüþ üstümü, gölde biten saz gibi Dumanlýdýr hep baþým, daðda yanan köz gibi Söndürüp de ateþi, sevdam diye sar beni
Kalkamýyor gemiler, urganlarla baðlanmýþ Söker iken yelkeni, martýlar hep aðlarmýþ Haykýrýrken hasreti, yürekleri daðlarmýþ Kýlavuzluk yaparak, yunuslardan sor beni
Yüklerimi yüklesem, devenin hörgücüne Aþmam için çölleri, güç katsan yar gücüme Hare olup görünsen, gitmez inan gücüme Kararan gecelerde, halelerde gör beni
Ýpek böceklerinden, kozalarý toplasan Bakýþýný ok diye, yüreðime saplasan Kaftan gibi görünüp, vücudumu kaplasan Koklayýp da tenimi, bedenine kar beni
Gagasýnda mektuplar, güvercinler uçurdum Hazanlarý yaþayýp, ilkbaharý kaçýrdým Zehir deðil bir tanem, ab-ý hayat içirdim Dolaþtýðýn yerlere, kilim diye ser beni
Karedeniz olmuþum, sert esiyor rüzgârým Yaþadýðým sürece, oldun benim tek kârým Gelmez isen yanýma, bir tarafým hep yarým Al ayanýn içine, ilmek ilmek ör beni