MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR AĞAÇ DÜŞÜ VE ÇOCUK
tahassür

BİR AĞAÇ DÜŞÜ VE ÇOCUK










Bir þiirle baþlýyordu insan hayata
Anne bakýþlarý, baba tebessümü içinden.
Kadim bir aðacýn son tomurcuðu deðil miydi herkes bir zamanlar.
Nice mevsimler geçer dallar arasýndan,
Nice yapraklar savrulur dört yana da.
Aðaç bahçeyi bekler hep.





Sýrtýný sývazlayan ellerin sýcaklýðý teninde hâlâ
Dizlerine baþ koyduðu ulviyete hayran ve âþinâ…
Edep rahlesinde ilk ders:

-Nimete þükürsüz olma evlat,
Yaradanýn adýyla dönüyorken kainat!




Bir kaþýk ustasýnýn fersiz gözlerinde yazýyordu kanaat
Ýçlerine gün ýþýðý vurmadýðý zamanlarda bile.
Alçak bir taburede otururken dualar serpiliyordu alnýndan.
Yýllar sonra bin bir hâtýra arasýndan
Bu sahneyi anýmsýyordu çocuk.





Ak namazlýðý içinde ak bir sûrete kaydý bakýþlarý
Sâfiyetin ilk temsiliydi gönlünde o.
Sabah sevinçleri billurlaþýrdý sesinde,
Kerpiç odalar, duvarda Mushaf, cam önünde sedir...
Öksüz þimdi ne vakittir.





Yine de bekliyor bahçeyi aðaç
Ne ýtýrý kalmýþtýr ne kökünde neþve.
Salýncaðý boþ,
Gölgesi kimsesiz.
Yüreðinde özlemle
Dönüp gelse artýk çocuk…









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.