//İçimde en son kalan "sana" da küsüp gidiyorum...//

//Ýçimde en son kalan "sana" küsüp gidiyorum...//

Ne çoktun yüreðimde,
Ne çok sevinç verdin bana...

Umutlarýmý ta uzaklardan,
Mutluluðu en sýcak kucaklardan geri getirmiþtin,
Hatýrladýn mý?
Dualarýmý tekrar dilime,
Uykularýmý yorgun gözlerime býrakandýn...

Kirpiðimin ucundaki yaþlarý,
Avuçlayýp hiç gocunmadan,
Yýldýzsýz, aysýz gecelerde kurutandýn...


O kimsesiz çocuðun elinden tuttun sýkýca,
Yüreði yaralanmýþ çocuða teselli verdin,
Annesiz bakýþlý var dý ya,
Ne umutlar mayaladýn o miniðin gönlüne,
Bir de yaramaz bir kýz vardý hani,
Þýmarýk mý þýmarýk,
Hani durmazdý bir saniye yerinde,
O çok duruldu sen gidince,
Birazda buruldu gelmeyeceðini öðrenince,

Sonra,
Sonra, kýrgýn bir çocuk vardý hayata küskün hani,
Oda tekrar küsmüþ haberin ola...


Hepsinin gözü, gönlü yolda,
Unutma,
Geldiðinde çoktun,
Sevildikçe azaldýn sen...

//Ýçimde en son kalan "sana" da küsüp gidiyorum...//

Unuttum bak...

Birde her daim umutlu bir çocuk vardý,
Hani pek görünmezdi ortalýklarda,
Hatýrlasana, hep gülerdi ama,
Hep mutluydu...

O da gülmüyor artýk, seni özlemiþ,
Ve gelmezsen,
Bir daha hayata gülmezmiþ,
Öyle dedi...

Bende özledim...

//Ýçimde en son kalan "sana" da küsüp gidiyorum...//


SNKY



...



..



.






Sosyal Medyada Paylaşın: