hayli zaman oldu içimdeki çocuðu uyutalý
bekledim seni
gelmedin
tutuþturup kýzýl saçlarýmda promete’nin yüreðini
uzandým gecenin dizlerine
dizlerine uzanýr gibi
berceste beyitlere yazdým adýný ilk
telkari gazeller ördüm gül kokulu
soluksuz sözlerle büyüttüm
kuþ dili ninnilerle uyuttum hayalini
bakma þimdi öyle bulutlarýn ardýndan
yetim bir y ý l d ý z gibi
sular tersine akmaya baþlar
korkarým
yitiririm þemsimi
tüm iyelik eklerini koyup bir kenara
çaðýrýyorum sanki simsiyah bir boþluðu
kuþlar
ne de çabuk çoðalýyor semada a n s ý z ý n
gençliðim dövünüyor içimde nefessiz
kimseler karýþmasýn bu infaza
istemem
kalem bir kez kýrýlýr da
bir aþýk nasýl doðar yeniden
nisyanla
gözyaþlarýmýn hesabýný verecek birini arýyorum
bir adým beri gelsin “aþýðým” diyen
hükümsüz kimliklerin mahfi þairi
ben deðil miyim yüreðine g ü l / d i k e n
/ mai /