dileniyor
akþamýn gri yüreði
sessiz gürültüleri
týrmanýyorken göðüs kafesinden.
teri kirpiklerinden sýzýyor
karalar baðlý düðümlü sözcüklerin
yýldýzlarý yýkarken nem
yýrtýklarý örülüyor gecenin
yaþam patikalarýndan akýyor hücre
ne haldir ne hikmet
soyunuyor yay telaþýnda
evrenin saçlarýndaki sakin rüzgar
dolaþtýr beni
alnýma perçem gibi düþen hüzünle
karýþayým soluðuna
söyle hangi niyet sen kadar karanlýðýn yeþili
sen ki..rüya gibi asýl
sen ki..sevmek kadar eski
seninle can buldu sevda diyetim
söyle nedir gözlerinin kerameti
soluk bir var oluþa
sanrý dolu bir yolculuk mu
gecenin kirpiklerindeki sularý
gömmenin vakti
....