Özlediðin þeyleri duymak istersin, Ben Seni bilmeden özledim… Görmeden sevdiðim gibi.. Bu deniz, bu daðlar aramýzdaki, Yetmiyor unutmaya…
Her gün Sen’li umutlara baþlýyorum.. Ve bitmeyecek kavuþsak da biliyorum.. Bir heves deðil ki, bu geçsin gitsin.. Ama Sen heves mi gördün beni? Ben senin karalama defterindeki Son harfmiyim, Yoksa romanýn arka sayfasýndaki özetmiyim
Silik bir hatýra mýyým gözlerinde? Bir su damlasý gibi kayýp gittin gözlerimden.. Seninle ben de yanacaktým.. Dönerken semahlarda aþka Benimle yanmaktan mý korktun?
Sayende rüzgarda ufalanýp, sonra da parçalara ayrýlan Bir kalbim var.. Senden sonra tutamayan ellerim.. Bir de yanaðýmda buz tutan bir damla Yaþ’ým…
Sonbaharda dökülen yaprak gibiyim sanki.. Yaklaþma, Yakýnýma bile uðrama, Rüzgarýn bile savurmaya yetiyor çünkü.. O kadar cansýzým ki…
Yazdýðým þiirleri yaþýyorum, Mazi penceresini kapatmaya çalýþýyorum.. Ama her mýsrama Sen düþüyorsun yine.. Donduruyorsun kalemimi, kaðýdýmý.. Baþka mýsraya geçeyim derken, Kurtulamadýðým o deli gözlerin karþýlýyor yine beni.. Baþka hayatlarda, baþka aþklarda … Herkeste Senden bir þey görüyorum…
Hadi at beni uzaklara… Sahte mutluluklar çýksýn karþýma, Sensiz sayfalarda..
Nasýl bir ikna biçimidir Gözlerimdeki intiharýn.. Donuk bir kare de gözlerinde kaybolmak, Hatýralara sarýlmak…
Baþým Sen, Sonum Sensizlik’ti.. Sen hiç gelmedin ki, Gittin diyeyim.. Kendi kendime yaþadým Seni.. Þimdide Sensizliði…
Uzun zamandýr istediðim bir yolculuða çýkýyorum.. Þimdi ben gidiyorum.. Sensizliði karanlýk kuyularda býrakýp Mavi denizlerde yeni umutlara Çok çok uzak limanlara,
Benimde uçurtmalarým olacak kuyruðu uzun Yeþil gözlü Þimdi Rüzgar benim Sevgilim…
Nevin AKbulut
YirmiSekiz-Temmuz-ÝkiBinOn--OnYedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.