ve ..ben neydim, topraðýn tomurcuðu
çamurdan oluþtu ayaklarým,sudan çýktým
evren kadar bir þeydi gücüm ,sýnýrlandým
dillere, renklere,dinlere bölündüm, parçalandým
sayýsýz bendim ,sizdim, onlardým
deynek bacaklarýmla yürüdüm,düþtüm ,öldüm
ben görmedim beni
kaldýramadým kalçamý bir adýmlýk aðaca
beni çiðneyerek ben, bana yükselemedim
çocuk gülüþlerimi özledi salýncaklar
türkülere binip seðirtemedim yanan ormana
kara delik göðü kapatamadým, ak avuçlarýmla
yok eden güç varedebilirdi de
açmadý tomurcuk ,içine kilitlendi
bir üfürmelik güç
ey topraðýn topraðý, anasý
nereye kadar - diyemedim
benim ayaklarým geçti üstümden
benim atlarým ,arabalarým çiðnedi
kayadan ,taþtan, yoldan engeller
duymadý fülütümü ve sürüye dönüþen beni
eðdi kýr çiçekleri baþlarýný, yüzlerini örttü
sýnýrý ben çizdim ,ben bozamadým
mayýnlar döþedim yoluma , ben öldüm
hani kimler yaþýyor þimdi, kirli
alýnlarýný görmeden, kendini öldürerek
26 8 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.