Son Gecenin Sabahı

Uyan aþkým, bak sabah olmakta,
Son gecemiz biterken, ufukta güneþ doðmakta.
Tan yerinde deðiþen renkler, ayrýlýk hüznü vermekte.
Saatler boyu, sevgiyle birleþen ellerimiz,
Ayrýlacak birbirinden, belki de bir ömür boyu.
Bu sabah, son sabahýmýz demiþtin, gözlerime bakarak.
Þimdi o kahreden, saatler içindeyiz aþkým.
Ayrýlýk sancýlarý dolarken bedenime,
Yüreðimde aþk acýsý, katlanarak yaþayacak.

Kalk aþkým bak sabah olmakta;
Tatlý uykularýndan, güzel düþlerinden ayrýlma zamaný.
Yaþadýðýmýz bu gecenin bitmesini istemesen de,
Gitme vakti geldi aþkým, ayýlamam desende.
Ben gözyaþlarý içinde, bekledim uzun süre.
Aradým boþuna çýkmaz sokaklarý, çýrpýndým ümitsizce.
Beraber geçen zamanýmýz biterken,
Uyan aþkým, bak güneþ doðmakta.
Son bir kez sarýlmadan, gözlerine bakmadan,
Senden nasýl ayrýlacaðým.

Masum bir bebek gibi uyuyan güzelliðine,
Hayallerle süslediðin, tatlý uykularýna, kýyamadým,
Seni uyandýramadým.
Seyrettim o güzelliði, gözyaþlarý içinde.
Sabahýn bu deminde, sana veda ederken,
Allah’tan dilemiþtim, seninle son bir gece.
Bitmeseydi gece, geçmeseydi zaman,
Son gecenin sabahý, hiç ama hiç olmasaydý.





Mehmet Macit
20.04.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: