Yem olmamak için kurtlar sofrasýna
Sýðýnmýþtý genç bir delikanlýya
Gezerken gecenin sokaklarýnda
Göz göze geldi gözleri geceden daha kara
Bu âlemde kadýn olmak zordu
Solgun yüzüne renk veren kýrmýzý bir rujdu
Örtünmüþtü geçmiþin sessizliðini
Giyindiði elbise üzerine bol geliyordu
Korkunca anýlarýn sesinden
Girdi adamýn koluna karýþtý geceye
Baþladý koþturmaca kalabalýk arasýnda
Belki de ihtiyacý vardý unutmaya
Nasýl bir yazgýydý onu sürükleyen
Köyünden kaldýrýp buralara getiren
Nasýl bir rüzgârdý ona esmeyi öðreten
Eserken kâbuslar gördüren
Umutlarýný keþkelere öldürten
Yeni þarkýlar mýrýldanýrken dudaklarý
Yüreðinde bitmek bilmez hep o acýlý þarký
Þimdi kime anne diyordu yavrusu
Onu mahveden masum bir gençlik hatasý
Deli akan kanýn damarlarda durmamasý
Suyun saflýðýnda kirlenmiþti
Benzemiþti oda ötekilere
Anasýnýn hep örnek verdiklerine
Ýncinmiþliðin gövdesinde çaresizdi
Geçerken bir yazgýdan diðerlerine
Kaybýn kaydýný tutmayý býraktý
Unutma hakkýný kullanýyordu
Titrerken karanlýðýn elleri arasýnda
Dalýndan erken koparýlan çiçek gibi
Her koklanýþýnda taþ kesiliyordu içi
Ömrünü daðlýyordu gülün dikenleri
Kendine hayat diye seçtiði bu yerde
Gözleri gülerken yüreðine aðlamayý öðretti
Unutulsun diye uzatýlan bir içimlik sigarayla
Yem olmuþtu kurtlar sofrasýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.