Sözcükler bir yoldur duygularý anlatmaya
Ne kadar hâkimse dilin kelimelere
O kadar dökersin varlýðýný sayfalara
Ve hep olmayacak þeyler yazmak istersin de
Neden kaleme hükmedemez elin?
Sol omzundan bakarken geleceðe
Sað omuzdan gelen sesle irkilirsin
Aslýnda saðý solu yoktur doðrunun
Saðlý sollu yumruktur acýsýný yüzünde hissettiðin
Düþlerin kardeþtir de
Düþünceleri bir araya toplayamazsýn
Yayý çekilmiþ bir ok gibidir öfke
Haksýzlýðýn tam göðsüne saplamak istersin
Neresinde saklanýyorsan incinmiþliðinin
Kimsenin uðramadýðý tenha kuraklýðýnda
Bildiðin ama söyleyemediðin sokaklarýný
Görmekten kör olmuþ gözlerle yazarsýn
Kelamýn kaynaðýndan çýkartarak öz suyunu
Harflerden beden oluþturursun
Ve ruhundan üfleyerek o gövdeye
Can verirsin kelimelere
Kendi kaybýna yabancý olanlar anlamaz okuduklarýný
Ruhu karanlýkta kalanlar vurur isyancý damgasýný
Þiirin yüreðine dokunanlar anlar
Suskunluðun sitem þarjöründen çýkan kurþunlarýný
Yasaklar dile lal getirse de
Yasalar âma etse de sözcükleri
Ve kan deðirmenlerinin çarký senin için dönse de
Kaleminden kelam hiç eksilmesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.