Aldýrma saðanak yaðmurlara
Islansýn býrak yüreðin
Aç baðrýný fýrtýnalara
Daðlardan seller insin
Duygular, kararsýzlýk, kuþkular,
Daðýlsýn sulara
Artýk ne istek, ne umut, ne tutku kalsýn
Karanlýk bulutlarý daðýtmasýn rüzgâr
Bir yalandan ibaretmiþ, kollarýný açtýðýn
Yokmuþ aslýnda ne gücü, ne yüreði
Zaman yok öðrenmeye artýk gerçeði
Hiç utanýr mý sevdiðinden, sevgili?
Ve hüzün doðurur mu özenle beslediðin sevgi?
Binlerce yenilgiden daha deðerliyken
Daha yakýnken yüreðine,
Dünyanýn tüm deðerlerinden
Ve sarp ruhuna yalnýzca o ulaþmýþken
Kanat çarpýntýlarýný göðsünde, dindirmiþken
Senin gözlerinde okuyorum þimdi acý hakikati
Ve derin mezarlar kazýyorsun içimde ki ölenlere
Aþkýmýn masum gözleriyle
Asýlýnca güvenim adaletsizliðinin, ipiyle
Kýbleden esen yelin, rüzgârýn kahkahasýyla
Biraz sonra boyunlarý vurulacak,
Son kalan sevdalarýn
Buz tutmuþ o eski parkta
Bir hayat daha kayýp gidecek sonsuza
Tanrý soruyor, cevap vermek istermisin?
Bu nasýl bir yürektir ki, utanýr sevdiðinden?
Diþ biler aþkýna ve lanet eder tanýdýðýna?
Bilirim gücünü sözcüklerin
Dize getirir yýlaný bile
Bir kurþun olurda bazen
Vurur seni can evinden
Sen ey! Uykusuz geceler bahçývaný
Gözlerime ne ektin böyle?
Ýnsan sevdiðinden utanýr mý?
Bu acýyla bu aþk yaþar mý?
Ve bu gözler, sen gelmeden kapanýr mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.