Ýki yakada iki bedbaht gölgeyiz biz seninle
Dolaþýyoruz ortalýkta fark edilmiyor bedenlerimiz
Bir seni almýþým þu kýrk yýllýk tekneme
Gitgide çoðalan anýlarýmý bir de
Her fersah çýkmazlara gebe
Varacaðýmýz adalar darboðaz
Kendini tekrarlamaktan yoruldu günlerimiz
Sis içinde gece
Kuzey denizlerinin soðuðunda üþüyor düþlerimiz
Geçmiþe bak ne kadar tanýdýk yaþadýklarýmýz
Su deðil sese akan zamaný harcýyoruz
Dünya bizden habersiz biz içinde hancý
Aþk için giymiþiz de kýzýlý
Yenememiþiz nefsimizde ki hýrsý
Her yolcunun ilk duraðýdýr da dünya
Son duraktan bihaberiz
Anlamaya çalýþsak ta çýkýþ yok bu girdaptan
Zaman günle yarýþta
Ýklimlerse kar altýnda
Saklanmaktan sarardý hayallerimiz
Sanma ki gerçekteyiz tüm yaþananlar yalan
Herkes kendi hayatýnda kurgudur yalnýzca
Akþamýn göðsünde duran yaðmuruz sadece
Baðrýmýza düþen kor alev alýr her nefeste
Biz esir birer gövdeyiz bu yangýnlar içinde
Iþýðý alnýma vuran deniz
Biliyorum gelecek yok bu seferden
Suskunluðum çaresizlikten
Baðýþlanacaðýmý bilsem bir an
Orada baþlardým kürek çekmeye yeniden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.