antalya kaleiçi dalgalar fasýl fasýl aþk þarkýlarý söyler kulaðýma kýpýr kýpýr yüreðim beklerim güneþ doðsun gözüm yýldýzlarda kayarlar saða sola bir yýldýzcýk düþer kalbime ýsýnýr düþlerim güler yüreðim titrer dilim kesilir yerden ayaklarým ruh olurum tanýþýrýz konuþuruz seviþiriz
aylar geçer aradan mermerli parký dalgalar hýrçýn homurdanmakta kol kola geçerler önümden bakýþlar göz ucuyla alaycý üþür düþlerim yýrtar içimi yýldýzcýk kan tutar yüreðimi yýðýlýr kalýrým titrer hücrelerim konuþamam dövüþemem seviþemem düþerim
umut bitmez zaman geçer aradan kel kâhya fýsýldar kulaðýma hamileymiþ ölür düþlerim kan tutmaz artýk beni ihanetin buzdan hançeri girer sýcak göðsümden dilik dilik yüreðim tane tane düþer dört yöne daðýlýrým yýkýlýr gönül kýstaðýnda yaptýðým kalelerim ne haldeyim bilemez bilemezsiniz kimse toplayamaz beni her yer artýk benim meskenim
14.08.06-Antalya Sýtký ÖZKAYA
kel kâhya (deyim) : Bilgisi olsun olmasýn her iþe karýþan, burnunu sokan. Sosyal Medyada Paylaşın:
gamar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.