Z aman geçmek bilmiyor sensizliðin kýyýsýnda, A nýlarýmda yaþatýyorum üzüm karasý gözlerini L anet okuma diyor kalbim; Ý hanetin bedelini o zaten aðýr ödeyecek M ahkumu olduðum bu aþký S atýrlarýmda öldürüp yeniden diriltiyorum. Ý dam etme vakti mi geldi? Yoksa! N e desem sana yar;
Y ar ah yar zalimsin yar! A yrýlýðýn den den aktýðý þu hüzünlü akþamda R esmettim yine sensizliðin acý sükünetini!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
büşra25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.