" Ýnsanýn acý yanýdýr yalnýzlaþarak kendini yadsýmasý... "
karanlýk gecende ýþýk sýzmasýysa aydýnlatan sözlerim... þimþek yalamasý, kör karanlýkta el feneriysem... düþerken tutunduðun ve her fýrtýnada sýðýndýðýn, güvendiðinsem...
her yorumum anaç bir þefkatse... alýþtýysan dost yakýnlýðý can sýcaklýðýnda desteðime... sen! þiir dizelerinde el ele tutuþan, gönül gönüle karýþan yabancý; bil ki, onur duyarým dostluðundan!
Refika Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
RefikaDoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.