Umutlandýrýyor beni yüz yýl öncesinin
bir þiiri
kalk uyan!
dört duvar arasýndaki iskelet
karþýmda ahþap duvarlý eski han
çatýlara dökülen koca dut
cam önünde güneþleyen ,bu yýlýn kedisi
sabah çantasýyla ekmek getiren komþum
kalk gözündeki eskiliði at
bir yazý çiziktir duvarlara
önümde boþ tuval,boyanacak manzara
her acýda gülümseyen kadýnlar
çiçekleri suladýlar, ev önlerini süpürdüler
güneþ yeþillerin üstünde, tembelliði dövüyor
yarým minare yapýlýyor ;burasý Türkiye
en çok sevdiðim bitirilmemiþ manzara
dört duvar arasýnda putlaþmýþ insan
yýllanmýþ iskelet
topla etlerini böceklerden
canýný al tanrýnýn elinden
yürü!
Þiir kalk dedi , topla çalýntý güneþi
kaçmasýn buz teninden yüksek çatýlara
etlerin lime lime olmadan
bir kilime sarmadan bedenini
sunulmadan yýlanlara yem
sanatýn görkemiyle kalk!
beyaza boya þu karanlýk duvarý
çocuklarýn pembe yüzlü oyunu
kelepçesiz eller çiz
güneþ yaðmuru yaðsýn kiraz altýnda
kýz oðlana dil çýkarsýn
oðlan elinde kaval ,türkü yaksýn
08- 1990- Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.