B/ölünmüş Şiir...

Bir Sen Çiz’dim içimde…
En çok Siyah yakýþtý Suratýndaki çizgilere…
Sertti yüz hatlarýn,
Yüreðimdeki sana tezatla…

En büyük eylemi de suratým yaptý,
Onu her gördüðünde asmak ise,
Senin vazgeçilmez eylemin oldu.
Gözümün içine bakarak, inatla…

Hani sözde suçlular asýlýr ya,
Öyle asýldým yüreðine,
Boynuma asýlan ip olduðunu bilemeden..
Tüm gücümle, direniþle…

Ben böldüm Ruhumu,
Pay ettim,
Baþ kaldýran Aþk’lara..
Can’la, Baþ’la…

Þimdi tam ortasýndan bölüyorum bu þiiri,
Ayrý yörüngelere,
Bir tarafta Sen , Bir tarafta Aþk,
Bir tarafa, Bir çizikle..

Erkenden yola Düþ’meliyim..
Nefesim; Yorgun bir hayvanýnki gibi
Kesik kesik ve zayýf..
Esir bir Türkü’yle..

Hiçbir duvar tutsak edemedi Bizi,
Ne çok isterdim oysa,
Yüreðinde Esir olmayý
Kalbinin odalarýnda tutsak kalmayý..

Kabuðunu kýrdýðým tüm yollar,
Sana anlam oldu…
Uzaðýz þimdi,
Güneþ kadar, Yýldýzlar kadar..

Bu þiir bölünmüþ,
Sen ve Ben ayrý tarafta…
Bu þiir ölünmüþ,
Sen ve Ben Ayn’ý tarafta…

Nevin Akbulut
YirmiAltý/Temmuz/ÝkiBinOnBir*11:00
Sosyal Medyada Paylaşın: